Το PRP (Πλάσμα Πλούσιο Σε Αιμοπετάλια) αναπτύχθηκε περίπου πριν 20 χρόνια με στόχο την επούλωση των πληγών και την μείωση της απώλειας αίματος. Η χρήση PRP στην ορθοπαιδική έχει μακρά ιστορία. Διάφορες ορθοπαιδικές παθήσεις που αντιμετωπίζονταν με άλλες θεραπευτικές μεθόδους, τώρα αντιμετωπίζονται με επιτυχεία με τη χρήση του πλάσματος πλούσιου σε αιμοπετάλια (Platelet Rich Plasma-PRP).
Το PRP είναι μια ενέσιμη θεραπεία κατά την οποία χρησιμοποιείται το αίμα του ίδιου του ασθενούς, το οποίο με ειδική επεξεργασία και εμπλουτισμό εγχέεται τοπικά στην περιοχή της βλάβης. Το αίμα αποτελείται από πλάσμα (το οποίο είναι το υγρό στοιχείο του αίματος και το περισσότερο είναι νερό), μέσα στο οποίο υπάρχουν κύτταρα, τα ερυθρά αιμοσφαίρια, τα λευκά αιμοσφαίρια και τα αιμοπετάλια. Τα αιμοπετάλια είναι γνωστά για την πήξη του αίματος ενώ έχουν μεγάλο αριθμό πρωτεϊνών και ουσιών (τους αυξητικούς παράγοντες), μικροθρεπτικών συστατικών, γλυκόζη και αντισώματα, οι οποίοι παίζουν σημαντικό ρόλο για την επούλωση των τραυμάτων (ή επουλωτική διαδικασία) και την αγγειογένεση.
Το PRP είναι πλάσμα με πολύ περισσότερα αιμοπετάλια απ’ ότι υπάρχουν στο αίμα, δηλαδή η συγκέντρωση των αιμοπεταλίων είναι 5-10 φορές μεγαλύτερη από το συνηθισμένο. Κατά τη διαδικασία λαμβάνεται μια μικρή ποσότητα αίματος από τον ασθενή (10-30ml), η οποία τοποθετείται σε μια φυγόκεντρο μηχανή που περιστρέφεται σε γρήγορες ταχύτητες.
Η περιστροφή προκαλεί το διαχωρισμό του αίματος σε 3 μέρη:
Για επιτάχυνση της θεραπείας της περιοχής χρησιμοποιούμε 2 μεθόδους:
Χωρίς να είναι ξεκάθαρο πως το PRP μπορεί να ανακουφίσει τον πόνο στον τένοντα σε ορισμένους ανθρώπους, πιστεύετε πως:
Παθήσεις που η θεραπεία με PRP μπορεί να έχει εξαιρετικά αποτελέσματα είναι:
Παθήσεις τενόντων, μυών, συνδέσμων και κάποιες περιπτώσεις αρχόμενης οστεοαρθρίτιδας.
Οι τένοντες είναι μαλακοί ιστοί που συνδέουν τους μύες με τα οστά.
Οι μύες μεταφέρουν μεγάλες δυνάμεις στους τένοντες, με συνέπεια να τραυματίζονται από υπερχρήση.
Η βλάβη στον τένοντα ονομάζεται τενοντίτιδα ή τενοντοπάθεια.
Είναι μια κατάσταση όπου ο τένοντας λόγω επανηλλειμένων ´μικροτραυματισμών´ έχει ως αποτέλεσμα τη διάσπαση της δομικής σύνθεσης (ποσότητα κολλαγόνου που περιέχει ο τένοντας) σε μια διαδικασία εκφυλιστική και άσηπτης φλεγμονής.
Αυτή η εκφυλιστική διαδικασία έχει ως αποτέλεσμα σε ορισμένες περιπτώσεις